احسان هوشمند| در روزهای گذشته تعدادی از مهاجران افغانستانی در شهرهای قزوین و سنندج مورد آزار چند نفر قرار گرفتند که پس از انتشار خبر و برخی تصاویر این دو رویداد ناخوشایند عوامل این اتفاق از طرف نیروی انتظامی بازداشت شدند. اگرچه این حادثه ناخوشایند بازتاب منفی گسترده‌ای در افکار عمومی و شبکه‌های اجتماعی در پی داشت؛ اما نمی‌توان با بی‌توجهی یا گذر از آن به‌سادگی، اهمیت موضوع را نادیده گرفت.

1- مهاجران خارجی و از‌جمله مهاجران مظلوم افغانستانی میهمانان این مرز‌‌و‌بوم هستند و در دهه‌های گذشته با وجود حضور پرجمعیت و پرشمار این گروه در ایرانی که خود هم‌زمان درگیر جنگ و بحران و سپس تحریم‌های ظالمانه قرار داشته، اکثر‌ قریب به اتفاق ایرانی‌ها با این میهمانان ارجمند همواره با انصاف و مهربانی و میهمان‌نوازی برخورد کرده‌اند. این مهم البته نمی‌تواند از برخی بی‌مهری‌ها یا برخورد‌های ناشایست هم بگذرد.

2- در هفته‌های گذشته دولت پاکستان اعلام کرده که به‌زودی در برابر مهاجران غیرقانونی افغانستانی سیاست تازه‌ای اتخاذ کرده و به صورت منظم و مرحله‌ای مهاجران افغانستانی را از کشور پاکستان اخراج می‌کند. هرچند اعلام اخراج مهاجران غیرقانونی افغانستانی در پاکستان که برخی شمار آنان را حدود یک‌میلیون‌و 700 هزار نفر برآورد کرده‌اند، بازتاب منفی گسترده‌ای در محافل حقوق‌بشری بر جای گذاشت؛ اما برخی شواهد حاکی از آغاز زودهنگام این سیاست و حتی بازداشت و اخراج پناهندگان قانونی یا زنان و کودکان در پاکستان است. گروهی از تحلیلگران نگران هستند که گروه زیادی از این بخش از مهاجران پس از اخراج از پاکستان راهی ایران شوند و به‌این‌ترتیب بر شمار مهاجران ساکن در ایران به صورت گسترده‌ای افزوده شود.

3- با وجود حضور پرشمار و میلیونی مهاجران افغانستانی در کشور، همچنان فقدان یک سیاست مهاجرتی روشن و قانونمند و منضبط و دارای هدف موجب شده تا هم افزایش شمار مهاجران در کشور به بروز مسائل و مشکلات ناخواسته‌ای منجر شود، هم اینکه امکان ارائه خدمات به این جمع پرشمار کمتر و کمتر شود. 

سکوت بی‌دلیل و غیرقابل قبول مسئولان امر از‌جمله دولت و وزارت کشور در برابر پرسش‌های فراوان مرتبط با مهاجران هم به بروز بی‌اعتمادی و برخی شایعات دامن زده است. اتفاقات روی‌داده در شهرهای سنندج و قزوین از این منظر تأمل‌برانگیز است. چرا مسئولان کشور در برابر موج بزرگ مهاجران افغانستانی به‌ویژه مهاجران غیررسمی که به صورت غیرقانونی وارد کشور می‌شوند، از اتخاذ یک سیاست روشن و شفاف سر باز می‌زند؟ آیا این سکوت به افزایش شایعات دامن نمی‌زند؟ یا اینکه از دست مسئولان امر کاری ساخته نیست و به جز سکوت و عدم پاسخ‌گویی امکان فعالیت دیگری ندارند؟ آیا سکوت در‌این‌باره به افزایش و دامن‌زدن به مشکلات مهاجران افغانستانی منجر نمی‌شود؟ آیا سکوت مسئولان امر بی‌اعتنایی به افکار عمومی نیست؟ آیا به پیامدهای این سکوت اندیشیده شده است؟

پنل پیامکی پیام رسون ویژه هفته وحدت

به نوشته سی‌ان‌ان، هفت رقیب جمهوری‌خواه در رویارویی چهارشنبه‌شب در کتابخانه ریاست‌جمهوری رونالد ریگان در کالیفرنیا لحظاتی به یاد ماندنی را ثبت کردند. از جمله لحظاتی که نیکی هیلی، فرماندار سابق کارولینای جنوبی عصبانیت فروخورده سایر نامزدها را بر سر ویوک راماسوامی خالی کرد. هیلی به راماسوامی گفت: «راستش، هر بار سخنان شما را می‌شنوم و به خاطر حرف‌هایتان حس می‌کنم کمی احمق‌تر شده‌ام».

دو نامزد نیز از غیبت ترامپ انتقاد کردند. ران دسنتیس، فرماندار فلوریدا گفت که او «غیب شده است». کریس کریستی، فرماندار سابق نیوجرسی رئیس‌جمهور سابق را «دونالد داک» (دونالد ترسو) خطاب کرد و گفت که او به جای دفاع از کارنامه خود بر روی صحنه، «پشت چوب‌های گلف خود پنهان می‌شود».

رقبای جمهوری‌خواه همچنین به جو بایدن حمله کردند. تیم اسکات، سناتور کارولینای جنوبی گفت که بایدن به جای شرکت در اعتصاب اتحادیه کارگران خودروساز، باید در مرز جنوبی باشد. مایک پنس، معاون رئیس‌جمهور سابق گفت که بایدن باید به صف بیکاران بپیوندند. داگ بِرگام، فرماندار داکوتای شمالی گفت که بایدن در «بازار آزاد» دخالت می‌کند.

با این حال، آنچه در این مناظره به میزبانی شبکه فاکس بیزینس و یونی‌ویژن انجام شد، بعید است که مسیر رقابت حزب جمهوری‌خواه را تغییر دهد که در آن، ترامپ در رأی‌گیری‌های سراسری و اولیه ایالتی پیشتاز باقی مانده است. جدل‌ها و روی حرف هم پریدن‌هایی که به سختی می‌شد آن‌ها را فهمید، ممکن است بسیاری از بینندگان را از دیدن سایر مناظره منصرف کرده باشد.

در اینجا نکات اصلی دومین مناظره مقدماتی جمهوری‌خواهان را بررسی می‌کنیم:

استراتژی ترامپ جواب داد
ممکن است ترامپ با نادیده‌گرفتن مناظره‌ها و اتخاذ رویکردی به عنوان یک رئیس‌جمهور مستقر نسبت به انتخابات مقدماتی جمهوری‌خواهان در سال 2024، از ریسک درگیرشدن با سایر کاندیداها و افت محبوبیت خود جلوگیری کرده باشد. با این حال، معلوم نیست که در نظر رأی‌دهندگان، او چه بهایی را در قبال از دست‌دادن مناظره آشفته چهارشنبه‌شب خواهد پرداخت.

رقبای ترامپ چند اَتک به او زدند. دسنتیس او را به خاطر کسری بودجه محکوم کرد. کریستی در همان لحظات اولیه، او را به سخره گرفت و «دونالد داک» خطابش کرد که کنایه‌ای به ترسوبودن اوست. سپس، کریستی در آخرین سخنانش گفت که ترامپ را از رقابت‌های مقدماتی جمهوری‌خواهان بیرون خواهد انداخت. فرماندار سابق نیوجرسی گفت: «این مرد نه تنها در حزب ما تفرقه انداخته، بلکه خانواده‌ها را در سراسر کشور از هم جدا کرده است. او بین دوستان اختلاف انداخته است».

با این حال، ترامپ توانست تا حد زیادی از انتقاد رقیبانش نسبت به کارنامه خود بگریزد. این کاندیداها در تلاشند رأی‌دهندگانی که عموماً نظر مثبتی به دوران ریاست‌جمهوریش دارند را به سمت خود بکشانند. مشاور ارشد ستاد انتخاباتی ترامپ در بیانیه‌ای گفت: «مناظره امشب حزب جمهوری‌خواه به اندازه مناظره اول کسل‌کننده و بی‌اهمیت بود، و چیزهایی که گفته شد، پویایی رقابت‌های مقدماتی را تغییر نخواهد داد».

دو ساعت هرج‌ومرج
دومین مناظره مقدماتی حزب جمهوری‌خواه با وقفه‌ها، جدل‌ها و کشمکش‌های طولانی بین نامزدها و مجریان بر سر زمان سخنرانی همراه بود. این برای بینندگانی که سعی می‌کنند چیزی دستگیرشان شود و بدتر از آن، برای این نامزدها که تلاش می‌کردند خود را به عنوان جایگزینی مناسب برای ترامپ نشان دهند، سخت بود.

چیزی که موضوع را پیچیده‌تر می‌کند این بود که نامزدهای برتر در نظرسنجی‌ها (دسنتیس و هیلی) از جمله کسانی بودند که کمترین تمایل را به درگیرکردن خود در بگومگوها داشتند. حداقل در ابتدای برنامه، مجریان بارها و بارها تلاش کردند تا راه را برای فرماندار فلوریدا باز کنند؛ اما او تقریباً در 15 دقیقه اول برنامه بی‌تحرک بود.

راماسوامی تا حدودی بهتر از بسیاری از رقبای خود صحبت کرد و با صدای بلندتر و سریعتر سخن می‌گفت. اما او چندین بار در بگومگوها با نامزدهایی که او را هدف قرار داده بودند، گیر افتاد و نتوانست جملاتش را کامل و مفهوم منتقل کند.

احتمالاً مجریان به دلیل از دست‌دادن کنترل مناظره در نیم ساعت اول، مورد انتقاد قرار می‌گیرند، اما حتی یک مناظره آشفته نیز به رأی‌دهندگان آن چیزی که باید در مورد نامزدها بدانند را می‌گوید.

دعوای خانوادگی
به نظر می‌رسید که اسکات در طی مناظره به دنبال دعوا بود و در نهایت توانست با هم‌ایالتی خود به چیزی که می‌خواست برسد. او حمله خود را با متهم‌کردن هیلی به خرج‌کردن 50 هزار دلار برای پرده‌های محل اقامت 15 میلیون‌دلاریش در زمانی که سفیر آمریکا در سازمان ملل بود، آغاز کرد.

اگرچه این تلخ‌ترین لحظه شب نبود، اما دست‌کمی نداشت. نزاع بین این دو سیاست‌مدار اهل کارولینای جنوبی عمیق به نظر می‌رسید. اما باید به یاد آورد که حدود یک دهه پیش، زمانی که هیلی فرماندار کارولینای جنوبی بود، اسکات را به کرسی سنا منصوب کرد. به نظر می‌رسد که اعتماد به اسکات در طی این رقابت ریاست‌جمهوری از بین رفته است.

عملکرد نوسانی دسنتیس
دسنتیس که برای اولین‌بار به طور جدی با رقبای جمهوری‌خواه خود درگیر شد، اجرای نامیزانی را ارائه داد. عملکردی که نسبت به اولین مناظره مقدماتی با ریسک بیشتری همراه بود. علی‌رغم قوانینی که به نامزدها اجازه می‌داد در صورت نام‌برده‌شدن از آن‌ها پاسخ دهند، زمانی که پنس از فرماندار فلوریدا به خاطر اعدام‌نکردن قاتل دانش‌آموزان مدرسه پارکلند مورد انتقاد کرد، دسنتیس بدون پاسخ‌دادن به او به شبکه فاکس اجازه داد تا تبلیغات میان‌برنامه‌ای پخش کند. البته دسنتیس با حکم حبس ابد قاتل پارکلند مخالف بود و از قانونی دفاع کرد که فلوریدا را به ایالتی با کمترین آستانه محکوم‌کردن افراد به اعدام تبدیل می‌کرد. همچنین زمانی که پنس دسنتیس را به افزایش 30 درصدی بودجه فلوریدا در دوران تصدی خود متهم کرد، فرماندار پاسخی نداد.

او حتی بعداً به اسکات اجازه داد تا در مورد استانداردهای برنامه درسی تاریخ سیاه‌پوستان فلوریدا حرف آخر را بزند و زمانی که هیلی اشاره کرد که در دومین روز فرمانداری دسنتیس در فلوریدا، او اقداماتی را برای جلوگیری از حفاری نفت انجام داده بود، نتوانست به خوبی از خود دفاع کند.

قبل از اولین مناظره، یک استراتژیست ارشد یک «کمیته اقدام سیاسی» بزرگ طرفدار دسنتیس به حامیان مالی گفته بود که 79 درصد مردم مناظره را تماشا خواهند کرد و بعد از 19 دقیقه ابتدایی، تلویزیون را خاموش می‌کنند.

با این معیار، فرماندار فلوریدا موفق شد به عنوان اولین نفر و دقیقاً در زمان مناسب (16 دقیقه بعد از آغاز برنامه) صحبت کند و در سخنانش، حملات تندتری به نامزد پیشتاز جمهوری‌خواهان آغاز کرد.

دسنتیس غیبت ترامپ در مناظره را با عملکرد بایدن که آن را غیاب در رهبری اقتصاد می‌خواند و آن را مقصر تورم و اعتصاب کارگران خودروسازی‌ها می‌داند، مقایسه کرد. دسنتیس در حمله‌ای تند به ترامپ گفت: «می‌دانید چه کسی دیگری امشب غایب است؟ دونالد ترامپ غایب است. او باید امشب روی این صحنه باشد. او مدیون شماست که از کارنامه‌اش دفاع کند».

اما دسنتیس پس از آن و تا زمانی که پس از مناظره در فاکس‌نیوز ظاهر شد و رئیس‌جمهور سابق را به یک رویارویی یک‌به‌یک دعوت کرد، تا حد زیادی از هدف قراردادن ترامپ اجتناب کرد. او با رد قاطعانه اینکه پیشتازی ترامپ در نظرسنجی‌ها اهمیت دارد، مناظره را به پایان رساند. او قبل از مقصردانستن ترامپ به دلیل عملکرد ضعیف جمهوری‌خواهان در سه انتخابات اخیر گفت: «نظرسنجی‌ها رئیس‌جمهور را انتخاب نمی‌کنند، رأی‌دهندگان رئیس‌جمهور را برمی‌گزینند».

مهاجرت و لاتین‌تبارها
در دقایق پایانی مناظره، یکی از مجریان از پنس پرسید که چگونه با آن دسته از رأی‌دهندگان لاتین‌تبار که احساس می‌کنند نسبت به آن‌ها متخاصم بوده یا به آن‌ها اهمیت نمی‌دهد، ارتباط برقرار می‌کند. پنس با اشاره به قانون کاهش مالیات جمهوری‌خواهان در سال 2017 گفت: «من به لایحه کاهش مالیات و اصلاحات مالیاتی بسیار افتخار می‌کنم». او همچنین به نرخ پایین بیکاری آمریکایی‌های لاتین‌تبار در دولت ترامپ و پنس اشاره کرد.

در مواجهه با همین سؤال، اسکات گفت که باید در این زمینه الگو بود. او گفت: «رئیس دفتر من تنها رئیس دفتر زن لاتین‌تبار در سنا است. من او را استخدام کردم زیرا او بهترین و باصلاحیت‌ترین فردی بود که سراغ داریم».

مجری برنامه در مورد سوابق و نظر نامزدها در مورد مهاجرت و خشونت با سلاح پرسید که برخی از آن‌ها برای دادن یک پاسخ مستقیم به مشکل خوردند. او از پنس پرسید که آیا برای یافتن راه‌حلی دائمی برای افرادی که در کودکی به طور غیرقانونی به کشور آورده شده‌اند، با کنگره همکاری خواهد کرد. پس از اینکه پنس پاسخ خود را بر روی اهمیت تأمین امنیت مرزهای متمرکز کرد، مجری سؤال را تکرار کرد. پنس پاسخ داد: «من 12 سال در کنگره خدمت کردم. کاری که من در این مرحله نسبت به همه متفاوت انجام دادم این بود که در واقع اصلاحات را در کنگره به تصویب رساندم».

طفره از سقط جنین
بیش از 100 دقیقه از آغاز مناظره گذشت تا سؤالی در مورد سقط جنین پرسیده شود. حدود پنج دقیقه بعد، گفتگو به موضوع بعدی منتقل شد. این مسئله که می‌تواند قوی‌ترین محرک (یا بازدارنده) آرا در انتخابات آینده باشد، کمتر از یک ویدئوی تیک‌تاکی زمان برد.

به نظر می‌رسید که این مسئله به ذهن هیچ‌کدام از شرکت‌کنندگان نرسیده بود. یکی از مجریان موضوع را با پاسخی از دسنتیس مطرح کرد که آیا برخی از جمهوری‌خواهان حق دارند که نگران باشند که واکنش منفی انتخاباتی به ممنوعیت سقط جنین یا احتمال آن، پیروزی حزب را با مشکل مواجه کند؟

دسنتیس که در ماه آوریل ممنوعیت شش‌هفته‌ای را امضا کرد، با رد این نگرانی‌ها به موفقیت انتخاباتی خود در بخش‌های لیبرال‌نشین فلوریدا در سال 2022 اشاره کرد. سپس ترامپ را به دلیل اینکه قوانین جدید سقط جنین فلوریدا را «وحشتناک و اشتباه» خوانده بود، مورد انتقاد قرار داد.

کریستی مسیر مشابهی را پیش گرفت و استدلال کرد که دو دوره فرمانداری او در نیوجرسی که یک ایالت دموکرات‌نشین است، نشان داد که رهبران ضد سقط جنین در جایی که بیشتر حامی حق سقط جنین هستند، پیروز شوند. موضوع سقط جنین با همین جمله به طور ناگهانی پایان یافت. دیگر هیچ سؤال و تلاشی از سوی بقیه نامزدها برای مداخله یا پیوستن به بحث دیده نشد.

حمله همه‌جانبه به راماسوامی
برخی از نامزدهای روی صحنه نمی‌خواستند مناظره اول تکرار شود که راماسوامی در آن توانسته بود به عنوان یک مناظره‌گر و شومن برجسته ظاهر شود. در اوایل مناظره روز چهارشنبه، اسکات به این کارآفرین هندی‌تبار حمله کرد و گفت که در سوابق تجاری روابط با حزب کمونیست چین دیده می‌شود. راماسوامی که به وضوح اذیت شده بود، سعی کرد از سابقه تجاری خود دفاع کند؛ اما در نهایت، اسکات و راماسوامی در صحبت‌های همدیگر می‌پریدند.

کمی بعد، پنس پاسخی را با حمله به راماسوامی آغاز کرد و گفت: «خوشحالم که ویوک از تعامل تجاری با چین خارج شده است». در نقطه‌ای دیگر از مناظره، پس از اینکه راماسوامی به سؤالی در مورد استفاده‌اش از TikTok پاسخ داد، هیلی به وسط بحث پرید و گفت: «هر بار حرف‌هایت را می‌شنوم، احساس می‌کنم احمق‌تر شده‌ام. ما نمی‌توانیم به تو اعتماد کنیم». همانطور که راماسوامی سعی می‌کرد لحن وحدت‌جویانه خود را دوباره از سر بگیرد، صدای اسکات شنیده می‌شد که سعی می‌کرد حرف او را قطع کند.

جاخالی پنس و دسنتیس
علی‌رغم تلاش‌های مجریان برای مجبورکردن دسنتیس و پنس در مورد سوابق آن‌ها در مورد سیاست‌های مراقبت‌های بهداشت عمومی، آن دو نتوانستند به خوبی به این سؤالات پاسخ دهند.

پنس در پاسخ به سؤالی درباره شکست دولت ترامپ در پایان‌دادن به قانون «اوباما کِر» (قانون مراقبت‌های درمانی مقرون‌به‌صرفه)، ترجیح داد به سؤال قبلی در مورد خشونت با اسلحه پاسخ دهد. هنگامی که مجری یک‌بار دیگر پنس را تحت فشار قرار داد تا توضیح دهد که چرا اوباما کر نه تنها دست نخورد بلکه محبوب باقی مانده است، معاون رئیس‌جمهور سابق یک‌بار دیگر طفره رفت.

مجری دیگر فاکس سعی کرد دسنتیس را تحت فشار قرار داده تا توضیح دهد که چرا 2.5 میلیون شهروند فلوریدا بیمه درمانی ندارند. دسنتیس یک ورق آشنا برای جمهوری‌خواهان در کالیفرنیا را رو کرد: تورم. با این حال، مجری گفت که اما تورم نمی‌تواند علت این باشد که چرا فلوریدا یکی از بالاترین نرخ‌های نبود بیمه را در کشور دارد. دسنتیس برای این نیز پاسخی نداشت.

آشنایی با بهترین ایده ها برای تبلیغ اپلیکیشن با پیام رسون

سید علی موسوی خلخالی| کرکوک چند روز گذشته را به سختی گذراند. زد و خوردی که شنبه شب در این شهر روی داد که به گزارش خبرگزاری فرانسه طی آن 3 نفر کشته و 16 نفر زخمی شدند شبی تلخ را برای اهالی این شهر رقم زد. 

قصه از آنجا آغاز شد که محمد شیاع السودانی، نخست وزیر عراق، یکشنبه هفته گذشته به ارتش دستور داد مقرهای خود را تخلیه کند و به مقامات اقلیم کردستان تحویل دهد. به موجب این دستور دستکم 33 مقر ارتش تخلیه و به نیروهای اقلیم کردستان واگذار شد. این اتفاق با مخالفت شدید برخی از مردم محلی از جمله ترکمن ها و نیروهای الحشد الشعبی مواجه شد که آن را گناهی نابخشودنی توصیف کردند و در اعتراض به این اقدام جلوی ورود کامیون های ارتش برای تخلیه مقرهای نظامی را گرفتند، در برابر مقرهای ارتش تجمع کردند و در روزهای پایانی هفته گذشته به بستن جاده اربیل – کرکوک اقدام کردند. در پی آن فضای شهر ملتهب شد. ائتلاف فتح به رهبری هادی العامری اعلام کرد که تحویل کرکوک به اقلیم کردستان به موجب توافقی بوده که در ابتدای تشکیل دولت، محمد شیاع السودانی قول آن را به مسعود بارزانی، رهبر حزب دموکرات کردستان داده بود. اما اظهارات مقامات عراقی نه تنها فضا را آرام نکرد بلکه بدتر بر آتش التهاب افزود. به دنبال این اتفاقات و برای اینکه دولت از تصمیم خود منصرف نشود، مسعود بارزانی به نیروهای نظامی اقلیم کردستان دستور داد به زور اسلحه وارد کرکوک شوند و مقرهای تخلیه شده را تصاحب کنند و با معترضان درگیر شوند. با این دستور، شهر فضای جنگی به خود گرفت و آشوب سراسر شهر را درنوردید. به گونه ای که مردم کرکوک شنبه شب را با صدای گلوله و فریاد و آتش به صبح رساندند. همان شب دولت به منع آمد و شد دستور داد تا شاید کمی از التهابات بکاهد. 

اما به نظر می رسد کل این جریان یک روی سکه دارد، روی سکه دیگر، صبح روز یکشنبه نمایان شد. وقتی که دادگاه عالی فدرال عراق به عنوان عالی ترین نهاد قانونی کشور، به لغو توافق دولت دستور داد و انتقال پایگاه های نظامی ارتش در کرکوک به نیروهای اقلیم کردستان را تا اطلاع ثانوی به تعویق انداخت. در پی آن فضای ملتهب شهر آرام شد و دولت نیز منع آمد و شد را لغو کرد. با این دستور قضایی، نیروهای اقلیم مجبور شدند کرکوک را ترک کنند. 

کل این اتفاقات به نظر می رسد یک برنده و یک بازنده روشن دارد؛ برنده آن محمد شیاع السودانی و بازنده آن مسعود بارزانی است که گفته می شود از خشم تمام تماس های تلفنی خود را قطع کرده است و حتی حاضر به ملاقات با نزدیکانش هم نیست. 

تا الآن السودانی هر آنچه قول و قرار به مسعود بارزانی داده بوده را یک به یک کنار گذاشته است. از اختصاص بودجه 17 درصدی به علاوه مطالبات معوقه اقلیم کردستان گرفته تا اجازه دادن به اقلیم کردستان برای صادرات نفت بدون مراجعه به دولت مرکزی در بغداد، و حالا هم موضوع پیوستن کرکوک به اقلیم کردستان که شکستی سنگین برای حزب دموکرات کردستان محسوب می شود. 

درباره بودجه، در نهایت آن چیزی رقم خورد که به هیچ وجه باب میل اقلیم کردستان نبوده است. از سهم 17 درصدی که دولت اقلیم برای آن نقشه کشیده بود صرفا 14 درصد تحقق یافت که آن هم منوط به تحویل مطالبات قبلی از درآمدهای نفتی اقلیم کردستان به دولت مرکزی است. دولت می گوید این مصوبه مجلس است و در آن دخل و تصرفی ندارد و مطابق قانون لازم الاجراست. دولت اقلیم نیز خورده می گیرد که دولت برای این خواسته مجلس هیچ گونه رایزنی نکرده است. 

برسر صادرات نفت از کردستان نیز مقامات اقلیم می گویند هر چه تا کنون گفت وگو شده راه به جایی نبرده و مقامات دولت مرکزی بعد از ملاقات های مکرر رفته رفته حرف های خود را پس گرفته اند و اکنون مذاکرات به بن بست رسیده است. اگرچه اذعان دارند که به تداوم مذاکره با بغداد پایبند می مانند. در پاسخ دولت مرکزی می گوید که لغو صادرات نفت از اقلیم کردستان به دستور دادگاه عالی فدرال بوده است و دولت به هیچ وجه نمی تواند خلاف دستور دستگاه قضایی عمل کند. مطابق دستور قضایی دادگاه فدرال شرکت سومو (شرکت ملی صادرات نفت عراق) تنها مرجع صادرات نفت عراق است.  

حالا شکست تلاش های بارزانی برای بازگرداندن کرکوک به اقلیم کردستان سومین ضربه ای است که مسعود بارزانی متحمل می شود. به ویژه که الآن دولت می تواند بگوید اقدامات لازم را انجام داده و این دادگاه عالی فدرال بوده که اجازه پیوستن کرکوک به اقلیم را نداده است. مضافا بر آن، دولت توانسته با زیرکی خود را از رویارویی با افکار عمومی بر سر کرکوک، کنار بکشد و اکنون اقلیم کردستان خود را در برابر افکار عمومی خشمگینی می بیند که چاره ای جز کوتاه آمدن در برابر آنها را ندارد. 

مطابق با اصل 140 قانون اساسی انضمام کرکوک به اقلیم کردستان باید به رفراندوم گذاشته شود اما از سال 2003 تا کنون به دلیل حساسیت شدید موضوع و مخالفت شدید افکار عمومی غیرکردی – اعم از شیعی و سنی – دولت ها تا کنون جرات انجام این کار را نداشته اند.